Ortografia polska
  • organdyna
    10.10.2005
    10.10.2005
    Witam,
    z pewnym zdziwieniem obserwuję, że coraz częściej używane są słowa nieprawidłowe zamiast prawidłowych. Przykładem, na który się ostatnio natknęłam, jest organtyna – żaden słownik nie podaje tego słowa nawet jako formy kolokwialnej czy nieprawidłowej, a szybkie wyszukiwanie w google.pl pokazuje:
    — 1580 wyników dla zapytania organtyna,
    — 174 wyników dla zapytania organdyna.
    Czy jakikolwiek słownik dopuszcza taką formę?
    Pozdrawiam
    Małgorzata, Poznań
  • ortogram

    9.12.2005
    9.12.2005

    Witam serdecznie,

    chciałabym się dowiedzieć, czy zetknęliście się Państwo ze słowem ortogram. Co ono oznacza? Ani korpus, ani słowniki języka polskiego nie odnotowują tego wyrazu. Spotkałam się z nim przy różnego rodzaju ćwiczeniach ortograficznych.

    Pozdrawiam

    Alicja Tomaszewska, Gdańsk

  • otwarli
    2.07.2007
    2.07.2007
    Witam Państwa,
    mam dwa pytania:
    1. Czy powiedzenie otwarli (np. drzwi) zamiast otworzyli jest błędem językowym, czy też jest dopuszczalne jako regionalizm w Małopolsce, skąd pochodzę?
    2. Skąd lub od czego pochodzi moje nazwisko: Ochał?
    Serdecznie dziękuje za odpowiedź i pozdrawiam.
  • o zapisie dat raz jeszcze
    17.11.2009
    17.11.2009
    Wiem, że okres czasu wyrażony latami zapisujemy jak każdy zakres liczbowy, czyli z dywizem bądź półpauzą bez spacji, np. 1989-2004. Czy zakres wyznaczony dokładnymi datami powinien być zapisany 3 III 1989-5 V 2004, czy też 3 III 1989 – 5 V 2004? A co w sytuacji: 1845-ok. 1913? Gdy mówimy o stuleciach, to mamy ziemie polskie w XIX-XX czy w XIX – XX w.?
  • oznaczenia klas szkolnych
    11.06.2010
    11.06.2010
    Jak prawidłowo ortograficznie zapisać oznaczenie klasy – uczniowie z szóstej a czy uczniowie z szóstej A? Na dziennikach lekcyjnych też są niejasności – jedni piszą 5b inni 5B.
    Dziękuję i pozdrawiam.
  • panu Kamilowi Strebejko
    4.03.2014
    4.03.2014
    Dzień dobry.
    Moje nazwisko brzmi Strebejko. Otóż polonistka w szkole podstawowej stwierdziła, że mojego nazwiska się nie odmienia, z kolei w szkole średniej nauczycielka języka polskiego już moje nazwisko odmieniała. Jak to więc jest? I jeszcze jedno pytanie odnośnie mojego nazwiska. Wiadomo mi, że niegdyś pisało się je przez Y (tj. Strebeyko). Dowiedziałem się też, że niektórzy nadal noszą to nazwisko z literą Y. Czy wie Pan może dlaczego zaszła ta wymiana i kiedy mogła ona zajść?
  • Peja, Pei
    30.04.2009
    30.04.2009
    Chciałabym zapytać o prawidłowe formy odmiany kilku nazw własnych. Jak powinien brzmieć w dopełniaczu pseudonim polskiego rapera Ryszarda Andrzejewskiego: Pei czy Peji (ta druga wydaje się przeważać na stronach internetowych)? Czy nazwa miejscowości Barcząca pod Mińskiem Mazowieckim powinna brzmieć w dopełniaczu Barczęcy czy Barczącej?
    Serdecznie dziękuję za odpowiedź.
  • pięćdziesiątka

    4.12.2023
    4.12.2023

    Dzień dobry!

    W mediach widzę wysyp artykułów, które są zatytułowane: „fryzury dla pań po 50-tce”, „modne fryzury po 50-tce”, „fryzury dla 50-cio latek”. Czy prawidłowa forma tych zdań powinna wyglądać następująco: „Fryzury dla pań po 50.”, „Modne fryzury po 50.” i „fryzury dla 50-latek”?

    Pozdrawiam!

  • Pisownia form adresatywnych w cytatach
    16.05.2018
    16.05.2018
    Redaguję książkę, w której są cytowane listy. A w nich – formy adresatywne Ciebie, Tobie, Ty itd. Wszystkie wielkie litery zmieniłam w tych cytatach na małe, co niektórych razi.
    Nie mogę znaleźć zasady, wg której powinnam postąpić. Wydaje mi się, że korespondencja cytowana ma już inne funkcje, a przede wszystkim jej adresatem nie jest już osoba, do której zwracał się nadawca, więc użycie wielkiej litery nie ma sensu.
    Ale może się mylę?
    Bardzo dziękuję za wszystkie cenne porady. Korzystam z nich bezustannie.
    Katarzyna
  • pisownia ksiąg Starego i Nowego Testamentu
    16.05.2001
    16.05.2001
    Szanowni Państwo,
    Chciałbym otrzymać poradę językową. Proszę o pomoc w ustaleniu, według jakiej reguły gramatycznej wszystkie człony tytułów ksiąg Starego i Nowego Testamentu, z wyjątkiem spójników, w spisie treści Biblii piszemy dużą literą, np. Św. Pawła List do Rzymian.
    Podobną pisownię znalazłem w tytułach ksiąg w Księdze Mormona np. Druga Księga Nefiego.
    Sprawę dodatkowo komplikuje fakt Pieśni nad pieśniami, w wydaniu IV Biblii Tysiąclecia, której tytuł jest napisany tak jak powyżej.
    Tytuł tej samej Pieśni nad pieśniami w tak zwanej Biblii Warszawskiej pisze się dużymi literami – Pieśń nad Pieśniami – tak samo w elektronicznych wydaniach Biblii Gdańskiej, Biblii Warszawskiej i Biblii Tysiąclecia.
    Czy obowiązuje tutaj reguła użycia wielkiej litery ze względów uczuciowych? Czy jest to reguła obowiązująca w spisach treści książek, które różne wyznania traktują jako święte, czy też istnieje jakaś dowolność lub inna reguła gramatyczna, która mi w jakiś sposób umknęła?
    Załączam wyrazy szacunku,
    Paul Jaworski
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego